LĘK czy NIEPOKÓJ? Jak go rozumieć?

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 18, czerwiec 2019 11:36

Ewa Tyka

Odsłony: 9371

NIEPOKÓJ A CZAS PRZYSZŁY

            Czas przyszły jest czasem zawsze nieznanym; nie wiemy co w nim może nas spotkać, dlatego w zetknięciu z przyszłością zawsze można się doszukać komponentu lękowego. Nieokreślony niepokój jest więc lękiem nieznanego. Uświadamia on nam fakt, że aby żyć, musimy wciąż dążyć ku nieznanej przyszłości i przekształcać ją w znaną przeszłość. Ta zmiana nieznanego w znane, przyszłości w przeszłość wymaga wysiłku i odwagi. Nie zawsze człowiekowi jej staje, czasem sam jest za słaby, a czasem sytuacja jest zbyt trudna. Wówczas boi się przyszłości, chce cofnąć się w przeszłość lub przynajmniej zatrzymać się w czasie obecnym. Problem nieokreślonego niepokoju jest też problemem ewolucji, ustawicznego zdobywania przyszłości, sięgania w to, co jeszcze nieznane i niepewne.

Czytaj więcej: LĘK czy NIEPOKÓJ? Jak go rozumieć?

Czym jest STRATA ?

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 27, grudzień 2018 16:27

Ewa Tyka

Odsłony: 7231

            Doświadczenie straty związane jest z utratą kogoś lub czegoś w życiu, co było dla nas ważne, cenne i wartościowe, na czym nam zależało, z czym lub kimś byliśmy związani. A więc odnosi się do strat bliskiej osoby, ważnej relacji, związku, pracy, majątku, domu czy zdrowia, a nawet niespełnionych marzeń i niezrealizowanych planów.

Czytaj więcej: Czym jest STRATA ?

Terapia par - droga do porozumienia w związku

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 05, kwiecień 2018 14:12

Ewa Tyka

Odsłony: 11319

Miłość zranioną warto ratować!

Droga do porozumienia w związku prowadzi poprzez głębsze poznanie siebie samych i siebie nawzajem, aż do poczucia zrozumienia i bliskości. Jeśli w Twoim związku zauważasz, że oddalacie się od siebie, macie dla siebie coraz mniej czasu, nie rozmawiacie ze sobą lub pojawiają się ciche dni, czegoś Wam brakuje, coraz częściej pojawiają się konflikty, kłótnie czy awantury nie zwlekaj, aż pojawi się głębszy kryzys, zareaguj już teraz! Możesz to uczynić poprzez życzliwą, otwartą rozmowę z partnerem lub udanie się do terapeuty par, który pomoże Wam w zrozumieniu i ponownym odnalezieniu siebie.

Czytaj więcej: Terapia par - droga do porozumienia w związku

Charakter obsesyjno-kompulsywny

Szczegóły

Opublikowano: środa, 03, styczeń 2018 14:07

Ewa Tyka

Odsłony: 13907

Dziecko zdyscyplinowane – charakter obsesyjno-kompulsywny

Etiologia tego charakteru kształtuje się w relacji z rodzicem nadmiernie kontrolującym, sztywnym, narzucającym ścisłe ramy i przywiązującego wagę do szczegółów. Rodzicielstwa, które nie dopuszcza do spontaniczności i elastyczności w procesie socjalizacji i w rozwoju moralnym. Rodzice są nadzwyczaj zdyscyplinowani i wyjątkowo wyczuleni na wpajanie swojemu potomstwu „poprawnych zasad” etycznych, przekonań i na właściwe ich prowadzenie. Wpajają zasady dyscypliny i samokontroli oraz narzucają dzieciom standardy wolnych od błędów działań, jakimi sami się posługują. Oceniają bardzo dokładnie dziecięcy sposób realizacji zadań i odpowiednio je nagradzają albo karzą. Mogą na przykład przyzwalać na swobodę, ale nie będzie w niej dodatkowych gratyfikacji ani niespodzianek, może być natomiast ściśle uzależniona od spełnienia pewnych warunków, które są ściśle przestrzegane. We wszystkim tym rodzice starają się być cały czas rozsądni i w porządku. Ich sztywny charakter sprawia, że zasadniczo postępują w sposób „podręcznikowy” i, co oczywiste, nie przeżywają zbyt wiele radości. Nie są zdolni do zabawy, do doceniania spontanicznych uczuć, do zrozumienia, uczestniczenia albo uczenia się z dziecięcej zdolności do całkowitego bezinteresownego angażowania się w coś, do podejmowania działań ze względu na zyskiwane w ten sposób uczucia, do osiągania szczytów ekstazy albo dna rozpaczy, do bycia głupim id. Obsesyjno-kompulsywni rodzice mają również tendencję do skrywania wrogości i wszelkich form negatywności, maskując je tłumaczeniem o zasadnej konieczności.

Czytaj więcej: Charakter obsesyjno-kompulsywny

Charakter histeryczny

Szczegóły

Opublikowano: środa, 03, styczeń 2018 13:57

Ewa Tyka

Odsłony: 11856

Dziecko uwiedzione – osobowość histeryczna

Struktura tej osobowości dotyczy konfliktu edypalnego związanego z obszarem zagadnień obejmujących miłość, seks, rywalizację i zdradę. Powstaje tam, gdzie wzorzec systemu rodzinnego może być tworzony przez uwodzącego ojca i przez zimną, lekceważącą i rywalizującą relację matki i córki o zdobycie jego uwagi. Dorosły wykorzystuje naturalne i niewinne potrzeby i postawy dziecka, łącznie z jego wczesną seksualną ciekawością, pobudzeniem, potrzebą kontaktu fizycznego i samą przyjemnością kontaktów relacji rodzicielskich tj.: potrzeba uwagi i opieki. Decydująca jest tu jakaś forma seksualnego nadużycia, dysfunkcjonalna historia rodzinna i spowodowane tym konflikty dotyczące miłości, seksu i rywalizacji. Uwodzenie ze strony ojca rozumiane jest tu jako zachowanie motywowane seksualnie, które jednak nie wiąże się z kontaktem fizycznym czy wymaganiem intymności. W przypadkach nadużyć kontaktu seksualnego dorosłe ofiary pamiętają wyjątkowość pozycji w relacji z krzywdzącym rodzicem, pozytywne aspekty fizycznej uwagi, niektóre aspekty wygranej nad rodzicem tej samej płci. Fakty seksualnego wykorzystywania są zapomniane, ponieważ dziecko nie może ich zintegrować.

Czytaj więcej: Charakter histeryczny

Psychoterapia i Sztuka - warsztaty rozwoju osobistego

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 26, październik 2017 10:29

Ewa Tyka

Odsłony: 9208

W początkach XIX wieku rosyjski lekarz, Aleksander Mudrow w dziele pod tytułem „Przestrogi dla młodych lekarzy”, nawiązując do poglądów Cycerona i Platona, pisał:

„Znając wzajemne oddziaływanie duszy i ciała trzeba wiedzieć, że są duchowe lekarstwa, które leczą ciało. Takim lekarstwem jest sztuka. Sztuką – smutnego pocieszysz, zdenerwowanego – uspokoisz, opryskliwego – przestraszysz, tchórzliwego - uczynisz śmiałym, skrytego – otwartym, zuchwałego – pokornym. W sztuce zawarta jest siła ducha, która jest w stanie zwyciężyć cielesny ból, nostalgię, wewnętrzny niepokój”.

Psychoterapia i Sztuka to cykl warsztatów rozwojowych, w procesie których dodatkowym nośnikiem rozwoju i osobistej przemiany jest sztuka. Możliwość wyrażenia siebie w dialogu terapeutycznym została tu wzbogacona twórczą wyobraźnią. Przenikanie się psychoterapii i sztuki tworzy całość twojego wewnętrznego obrazu jaki będzie podlegał transformacjom w czasie trwania warsztatów. Tak więc twoje doświadczanie siebie i rozwój zostanie odzwierciedlony nie tylko słowem ale i obrazem.

Warsztaty rozwoju osobistego - dla kogo?

Zapraszam wszystkich, którzy szukają profesjonalnej pomocy i nowej formy rozwoju osobistego. Jeśli trudno Ci dotrzeć do swoich emocji lub emocje Cię zalewają, to warsztaty z wykorzystaniem sztuki pozwolą  Ci je uświadomić, wyrazić, określić i zrozumieć.

Jeśli przeżywasz trudności życiowe, masz problem, którego nie umiesz rozwiązać, przeżywasz stres, nie możesz spać po nocach, czujesz się wypalony i bez energii lub po prostu czujesz się samotny i chcesz rozwijać siebie w twórczy sposób razem z innymi  to to miejsce jest dla Ciebie.

Nawet jeśli masz się dobrze ale czujesz, że czegoś szukasz lub się zagubiłeś i chcesz zrozumieć i bliżej poznać siebie nie tylko poprzez rozmowę terapeutyczną ale z wykorzystaniem kolorów farb, bieli płótna, pędzli, palców i tego co pojawi się w twojej wyobraźni na dany temat czekamy na Ciebie!

Czego możesz sie spodziewać?

Gwarantuję pełnię emocji i wrażeń doznania, które wyrazisz słowem i kolorem. Nadasz im kształt i strukturę, wypełnisz przestrzenią  i wprowadzisz w ruch i działanie. Spojrzysz na siebie i swoje życie z nowej perspektywy. Zyskasz większy wgląd w siebie, sam odpowiesz sobie na pytania z którymi tu przyszedłeś, znajdziesz rozwiązanie. Łatwiej będzie Ci radzić sobie z problemami i uzyskasz dużo wsparcia co da Ci siłę by iść dalej swoją drogą. Być może te warsztaty to początek Twojej twórczej ekspresji jako drogi do wewnętrznej harmonii i równowagi.

Prowadzenie: Ewa Tyka - psychoterapeuta, trener, malarka

Forma pracy warsztatowej:

Warsztaty łączą ze sobą pracę indywidualną i grupową.

Masz czas aby wejrzeć w siebie.

Masz czas by być sam i czas aby dzielić się refleksjami i swoimi spostrzeżeniami razem z grupą - taka wymiana wzbogaci Cię i nada nową perspektywę temu, z czym przyszedłeś.

Narzędzia pracy:

Przygotuj sobie wyprawkę: farby akrylowe, pastele, kartony lub płótna.

Nie musisz umieć malować, to nie ma znaczenia.

Wystarczy, że masz chęci i odwagę!

Czas trwania – program trwa 10 spotkań weekendowych

Warsztaty odbywają się raz w miesiącu w sobotę i niedzielę  w godzinach 10:00 – 18.00.

Mają formę otwartą tzn. w każdym momencie może dołączyć nowa osoba.

Zgłoś swoje uczestnictwo w warsztacie Psychoterapia i Sztuka

Charakter narcystyczny

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 26, październik 2017 10:06

Ewa Tyka

Odsłony: 41399

Dziecko wykorzystane – charakter narcystyczny

Charakter narcystyczny powstaje gdy środowisko wymaga od jednostki, aby stała się w jakiś sposób inna, niż jest w rzeczywistości. Zasadniczo przekaz od opiekunów do wyłaniającej się osoby brzmi: „Nie bądź tym, kim jesteś, bądź tym, kim ja chcę, abyś był. To kim jesteś, rozczarowuje mnie, zagraża mi, złości mnie i nadmiernie mnie pobudza. Bądź tym, kim chcę, abyś był, a będę cię kochał”. A więc charakter narcystyczny jest po prostu rezultatem twojego bycia raczej tym, kim chciano, abyś był, a nie tym kim naprawdę jesteś.

Czytaj więcej: Charakter narcystyczny

Charakter symbiotyczny

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 26, październik 2017 10:00

Ewa Tyka

Odsłony: 39174

Dziecko zawłaszczone – charakter symbiotyczny

Esencją symbiotycznej etiologii jest proces w którym naturalne próby separacji dziecka od matki zostają zablokowane lub są karane z powodu lęku rodziców.  Dzieje się to wtedy kiedy u dziecka wyłaniają się potrzeby indywiduacji i dziecko staje się bardziej niezależne w swoich aktywnościach oraz bardziej skłonne do podejmowania ryzyka wychodząc poza orbitę rodzicielskich wpływów. Wówczas zamiast spotkać się ze wsparciem, radością i swobodnym przyzwoleniem ze strony opiekunów spotyka się z lękliwą, nadmiernie opiekuńczą matką lub jego aktywności zostaną powstrzymywane lub karane. Dla dziecka jest to sygnał, że takie próby inicjacji są niebezpieczne. W ten sposób dokonuje introjekcji takiej perspektywy spojrzenia. W rezultacie dziecięce podejście do tego typu samoekspresji nie będzie wynikiem bezpośrednich doświadczeń próby i ewentualnego błędu, a raczej stanie się zaadaptowanym krępującym i lękowym standardem istnienia.

Czytaj więcej: Charakter symbiotyczny

Charakter masochistyczny

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 26, październik 2017 09:53

Ewa Tyka

Odsłony: 30609

Dziecko pokonane - charakter masochistyczny

"Jeśli dasz świadectwo temu co w tobie, to, czemu dałeś świadectwo, zbawi cię. Jeśli wyprzesz się tego, co jest w tobie, to, czego się wyparłeś, zgubi cię."

Istota rozwoju osobowości masochistycznej związana jest z pojawieniem się konfliktu woli czyli konfliktu między osobistymi pragnieniami dziecka, a tym czego oczekują od niego opiekunowie. Zachodzi to w sytuacjach, w których dziecięca wola była uporczywie, sadystycznie i inwazyjnie zmuszana do uległości. Ekspresja dziecka została wówczas zahamowana.

Czytaj więcej: Charakter masochistyczny

Rozwój świadomości i jego wpływ na światopogląd i rozwój organizacji

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 24, sierpień 2017 10:35

Ewa Tyka

Odsłony: 24361

W psychoterapii Gestalt dużą uwagę przywiązuje się do świadomości wewnętrznych pragnień i potrzeb, które nawet nieuświadomione wpływają na kierunek naszego życia i osobistego rozwoju domagając się spełnienia.

Patrząc na piramidę potrzeb ludzkich Maslowa na najwyższym poziomie znajduje się „potrzeba samorealizacji”.

To jest ostatni etap zidentyfikowany przez Maslowa chociaż wspominał jeszcze o „samotranscendencji”.

Każda zmiana w życiu, nowe doświadczenie, nowy etap powoduje, że widzimy życie z szerszej  perspektywy.  Frederic Laloux w swojej książce pt.: Pracować inaczej” pisze, że gdy patrzymy na swoje ego z dystansu możemy nagle zobaczyć jak często nasze lęki, pragnienia i ambicje rządzą naszym życiem.  Autor w swojej książce szczególną uwagę  poświęca organizacjom i ich ewolucyjnej podróży badając sposoby zarządzania oraz charakterystyczny światopogląd jaki je obejmuje.

Czytaj więcej: Rozwój świadomości i jego wpływ na światopogląd i rozwój organizacji